ecologisch gezond

Wervel betreurt met verbazing dat de KULeuven in de thesis van Kathleen Snels, een visie op efficiëntie van dierlijke productie aanhangt, die de realiteit negeert. De studie vergelijkt de eiwitefficiëntie van plantaardige en dierlijke voeding, om te concluderen dat de eiwitefficiëntie van bijvoorbeeld vleesvee 193% zou bedragen. Dit betekent dat de omweg via het dier bijna dubbel zo efficiënt zou zijn in vergelijking met wanneer de veevoergewassen rechtstreeks door de mens geconsumeerd zouden worden. De studie doet onverantwoord onrealistische aannames die de conclusies waardeloos maken.

Op 23/06 kreeg het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) de weinig benijdenswaardige Greenwash Award 2012 toegekend nav de internationale bijeenkomst “The Big Greenwash Circus” in Brussel. De VLAM-campagne “Vlees van hier? Met plezier!” over varkensvlees ligt onder vuur omdat het “vlees van hier” voor het grootste deel gevoederd wordt met ggo-soja die uit Latijns-Amerika komt en ginds sociale en ecologische ravage aanricht. Bovendien is vleesmatiging geen thema in de campagne, die tot overmaat van ramp producenten van “echt” vlees van hier met een concurrentienadeel opzadelt ten opzichte van de grondloze veehouderij. Wervel zet dit sojavrij vlees van hier in de kijker als positief alternatief.

Climaxi, de beweging voor klimaat en sociale rechtvaardigheid, organiseert op 23 juni 2012 in Brussel The Big Greenwash Circus, een conferentie over valse oplossingen voor de klimaatcrisis. Gelijklopend met de Rio+20-top van de VN waar ‘groene economie’ centraal op de agenda staat, wordt de greenwash in de kijker gezet. Die dag reikt Climaxi ook de Greenwash Award 2012 uit.

Wervel nomineerde de VLAM-campagne “Vlees van hier? Met plezier!” voor deze weinig benijdenswaardige Award wegens: (1) het verzwijgen van de veevoerimport uit Brazilië (2), de weigering vleesoverconsumptie te thematiseren en (3) het over dezelfde kam scheren van alle lokale vleesproductie. Dat laatste creëert een concurrentienadeel voor duurzame veehouders die hun veestapel lokaal voeden. Da’s niet eerlijk, zij verdienen juist steun! Breng je stem uit!

Hoe éénzijdig berichten onze media over vlees? Welke gevolgen heeft dat op de diepgang van politieke discussies in het Vlaams Parlement? Kunnen onderzoekers uit gidsland Nederland – topagro-exporteur – ons iets leren over de milieu-impact van vlees? Is sojaschroot nu een nevenstroom? Wat is “echt lokaal vlees”? De tijd is rijp voor Zondag Vleesdag.

De landbouwvakorganisaties stellen over witblauw in De Morgen (28/04/12) dat mensen eten om geen honger te lijden en dat smaak toch niet primeert op betaalbaarheid. Maar waarom is witblauw-vlees zo goedkoop? Vorige week werd in het Vlaams Parlement een tipje van de sluier gelicht door VN-rapporteur voor het Recht op Voedsel Olivier De Schutter, die er was op uitnodiging van de Vlaamse Groenen. De man beschouwde de massale ggo-sojastroom vanuit Latijns-Amerika naar Europa als een “subsidie voor onze intensieve veehouderij”.

In het voorstel van de Europese Commissie voor de hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) bleef de problematiek van het Europees eiwitdeficit helaas totaal onbehandeld. Wervel nam daarom het initiatief om het landbouwcomité van het Europees Parlement te herinneren aan de resolutie van februari 2011 waarin zij zelf het probleem aankaartten. Samen met een symbolisch zakje lokale erwten, werd een brief overhandigd ondertekend door oa. boerenorganisaties uit verschillende landen waarin gevraagd wordt om eiwitteelt in Europa te stimuleren om economische, agronomische en ecologische redenen. Wervel is verheugd dat zoveel boerenorganisaties ondertekenden, maar betreurt dat Boerenbond als enige boerenorganisatie in België niet ondertekende. Evenmin mengvoederfederatie Bemefa.