Hoe éénzijdig berichten onze media over vlees? Welke gevolgen heeft dat op de diepgang van politieke discussies in het Vlaams Parlement? Kunnen onderzoekers uit gidsland Nederland – topagro-exporteur – ons iets leren over de milieu-impact van vlees? Is sojaschroot nu een nevenstroom? Wat is “echt lokaal vlees”? De tijd is rijp voor Zondag Vleesdag.
De landbouwvakorganisaties stellen over witblauw in De Morgen (28/04/12) dat mensen eten om geen honger te lijden en dat smaak toch niet primeert op betaalbaarheid. Maar waarom is witblauw-vlees zo goedkoop? Vorige week werd in het Vlaams Parlement een tipje van de sluier gelicht door VN-rapporteur voor het Recht op Voedsel Olivier De Schutter, die er was op uitnodiging van de Vlaamse Groenen. De man beschouwde de massale ggo-sojastroom vanuit Latijns-Amerika naar Europa als een “subsidie voor onze intensieve veehouderij”.
In het voorstel van de Europese Commissie voor de hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) bleef de problematiek van het Europees eiwitdeficit helaas totaal onbehandeld. Wervel nam daarom het initiatief om het landbouwcomité van het Europees Parlement te herinneren aan de resolutie van februari 2011 waarin zij zelf het probleem aankaartten. Samen met een symbolisch zakje lokale erwten, werd een brief overhandigd ondertekend door oa. boerenorganisaties uit verschillende landen waarin gevraagd wordt om eiwitteelt in Europa te stimuleren om economische, agronomische en ecologische redenen. Wervel is verheugd dat zoveel boerenorganisaties ondertekenden, maar betreurt dat Boerenbond als enige boerenorganisatie in België niet ondertekende. Evenmin mengvoederfederatie Bemefa.
Op vraag van Wervel, gesteund door Belgische landbouworganisaties en enkele grootwarenhuizen, neemt de federale overheid eindelijk stappen om lupine en pawpaw te legaliseren voor menselijke consumptie.