Een paardenmiddel voor witwasserij

Wervel luidde al enkele keren de alarmklok over de huidige explosie van paarden in Vlaanderen, de zogenaamde verpaarding van het landschap. We hielden er zelfs een heus openbaar debat rond in Limburg. Koeien moeten blijkbaar hoe langer hoe meer de wei uit; paarden erin!

Wervel erkent dat de paardenhouderij aan economisch belang wint. Daar zijn positieve kanten aan, maar ook heel wat minpunten:

–         het grootste probleem is de verrommeling van het landschap. Er wordt doorgaans geen rekening gehouden met bestaande wetgeving. Er worden weinig vergunningen gevraagd of gegeven voor allerlei constructies die het houden van paarden meebrengen.  Zo worden bestaande gebouwen omgebouwd tot paardenstallen, zonder dat dit aangevraagd wordt. Dat kan uit onwetendheid gebeuren of vanuit kwaad opzet.

–         Er voltrekt zich momenteel een stille, ecologische degradatie. Het natuurbehoudsdecreet wordt met voeten getreden. Er verschijnen de laatste jaren hoe langer hoe meer waardevolle gebieden, o.a. in historisch weiland. Dat brengt een botanische verarming mee, daar paarden anders grazen dan koeien. Bovendien onderhouden boeren hun weiland beter dan hobbyisten met paarden.

–         Terwijl de land- en tuinbouwers aan hoe langer hoe meer verplichtingen moeten voldoen, gelden deze blijkbaar niet voor hen die paarden houden.

–         Hoe langer hoe meer voltrekt zich een verdringing van boeren en van echte landbouwgrond. In sommige gemeenten gaat de grond van stoppende boeren tot 95 % naar de bezitters van paarden. De grond van de prijs is in sommige gevallen verdrievoudigd, omwille van de kapitaalkrachtige paardenbezitters. Soms wordt de prijs ook omhooggestuwd, omdat er per hectare nog behoorlijk wat geld onder tafel moet gegeven worden.

–       Als boeren niet oppassen, ondergraven ze met de huidige tendens hun eigen sector.

Blijkt dat het een groot taboe is: landbouwbladen wijden vele bladzijden aan het paard, ministers promoten het economische belang van de paardenliefhebberij voor Vlaanderen, etc.

Wat volgt, is een anonieme getuige ‘uit de sector’. Met dit geluid willen we niet de hele paardenhouderij in diskrediet brengen of de verpaarding voor eens en altijd duiden. Wat volgt, kan wel een tipje van een soms duistere sluier oplichten. Naast eerlijke liefhebberij en het symbool van enige veralgemeende welvaart in Vlaanderen, blijken paarden ook een goede belegging te zijn. En blijkbaar zijn niet alleen paarden wit, zwart, grijs of bruin. Het geld is dat ook.

“Wat ik vertel, is perfect legaal. Stel: ik heb 50.000 euro, die ik vanuit het zwarte circuit wil wit wassen. Ik koop ergens een kreupel paard voor 500 euro. Ik verkoop het aan een goede kennis die het spel wil meespelen, zogezegd voor 50.000 euro. Het paard moet niet van stal veranderen. Het geld ook niet. Met een eenvoudige factuur met vermelding “ontvangen” is de onderlinge verkoop geklaard. Belastingen moeten er niet op betaald worden. Het gaat namelijk om een eenmalige particuliere verkoop. Je kan dit niet te veel herhalen, want dan ben je een paardenhandelaar.

Zulke aanbiedingen worden mij momenteel gedaan, maar ik ga er niet op in.”