Agro-ecologie in het Vlaams regeerakkoord
Agro-ecologie is niet nieuw: zo is de productie van Parmezaanse kaas al lange tijd een voorbeeld van agro-ecologie avant la lettre.
In het nieuwe Vlaamse regeerakkoord komt agro-ecologie nu dubbel zoveel ter sprake als in het vorige regeerakkoord, namelijk twee maal. Meer Parmezaan dus.
De eerste keer bij de hervorming van het Vlaams Landbouwinvesteringsfonds, dat ‘middelen inzet voor de opstart van en de omschakeling naar innovatieve bedrijfsmodellen, biolandbouw, agro-ecologie en korte ketens, waarbij het ook mogelijk moet worden voor kleine bedrijven om ondersteuning aan te vragen’. Dat is nieuw. De tweede vermelding is bij onderzoek, namelijk dat ‘onderzoeksmiddelen in de eerste plaats zullen ingezet worden ter ondersteuning van de verdere transformatie van en innovatie binnen de landbouwsector, onder meer op vlak van rendabiliteit, milieudruk, klimaat, agro-ecologie, korte keten, biodiversiteit en schaalverandering.’
Agro-ecologie is dus duidelijk op de kaart gezet, een gezamenlijke verdienste van de beweging Voedsel Anders Vlaanderen. Dat het ambitieniveau nog hoger mag, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat het economisch potentieel van agro-ecologie in Europa in kaart brachtte, handig samengevat in het Nederlands door Greet Goverde. Een absolute aanrader. Je leert er bvb. hoe in Italië een groep boeren – na de industrialiseringsgolf van de jaren 1960 – opnieuw koos voor de Rossa Reggiana, een runderras dat geen fokstations, krachtvoer, veeartsen, technische assistentie etc. nodig had. Zij verdienen meer terwijl ze minder produceren.