Ga naar de inhoud
Maria

TineMaria Van Eyndhoven, 80 jaar – 25 jaar Wervel

Tine Vanackere, 40 jaar – 12,50 Wervel

 

 

Maria was in november 1990 mee op weekend in Averbode. Daar is toen Wervel ontstaan. Zij is één van de anciens. Zo blikt ze erop terug:

 

 

Het weekend in Averbode heeft ons wakker geschud. Wij tuinierden graag, maar hadden geen benul van wat er omgaat in de wereld van de voedselvoorziening. Door de uitleg van Herman Verbeek gingen onze ogen open over de wantoestanden in de landbouwsector. Als je dat begrijpt en niets doet, behoor je tot de zwijgende meerderheid die laat begaan. Maar dat wilden we juist niet en dus stapten wij in Wervel.

 

 

In het begin wisten we niet wat we er aan konden doen, maar langzamerhand vonden we onze weg binnen Wervel en hebben we veel geleerd .

 

Als ik nu terugkijk, is er veel veranderd, misschien niet op grote schaal, meer bij de bewuste consumenten. Alle veranderingen beginnen best bij de basis. Als consument heb je veel meer in de pap te brokken, dan ze ons voorhouden.

 

Zelfs zie je nu op tv al reclame en programma’s over duurzame biologische landbouw. De tijd van geitenwollen sokken is definitief voorbij. In diverse winkels is er een redelijk aanbod van biologische producten. Soms is de herkomst niet erg ecologisch, maar hieruit blijkt toch dat de mentaliteit ten goede aan het veranderen is.

 

Met mijn 80 jaar ben ik niet meer zo actief als vroeger, maar de Wervelmicrobe laat mij toch niet los. Zolang er nog wat fut in me blijft, wil ik mijn bijdrage leveren aan het verwezenlijken van het visioen van een wereldwijde, rechtvaardige en verantwoorde landbouw.

 

 

Tine zit exact op de helft: 40 jaar en 12,50 engagement bij Wervel. Ze vertelt:

 

Als twintiger deelde ik mijn bekommernissen over de landbouwsector met een oudere vriend uit sociaal geëngageerde kringen en van hem kreeg ik de tip een keer contact op te nemen met Wervel. Ik was opgetogen dat er een organisatie bestond die bezig was met een rechtvaardige en verantwoorde landbouw. Ik was in een landbouwmidden opgegroeid en ook al ging ik studeren en gingen mijn interesses lange tijd naar andere dingen, ik bleef altijd wel begaan met de sector en haar problemen.

 

Bij Wervel kreeg ik enkele puzzelstukjes in elkaar gelegd, maar tegelijkertijd rezen er veel nieuwe vragen. Wervel deed me ook goesting krijgen om ècht iets te doen. Er groeide een Wervel-vriendenkring in Antwerpen die samen acties ondernam (en onderneemt) rond lokale afzet en het herstellen van de band tussen producenten van voedsel en consumenten.

 

Mijn interesse werd intussen aangescherpt door de vakkundigheid van het inhoudelijke team op het Wervelkantoor in Brussel, dat vooral uit landbouwingenieurs bestaat. Uiterst belangrijk werk, want voeding en landbouw, dat is toch het begin van alles. Zelf ben ik geen ingenieur, maar door mijn diepgaande interesse in landbouw en vanuit een eerder humanitair geïnspireerde overtuiging voelde ik dat ik mijn engagement moest opnemen binnen de Raad van Bestuur.

 

Wervel plukt geen laaghangend fruit: landbouwtechnische kwesties worden professioneel doorgelicht en het is ook een rol van Wervel om luis in de pels te zijn. Een goed functionerende democratie kan maar bestaan dankzij organisaties als deze.

 

Dat thema’s zoals eiwittransitie, agroforestry en lokale fair trade vandaag op de politieke tafels liggen, zijn voor een deel zeker de verdienste van Wervel.

Enkele jaren geleden werd er met de campagne ‘Denk globaal, eet lokaal’ ook de kaart getrokken van het brede publiek en werden we erkend als beweging. Een grote kans om mensen te laten nadenken over wat en hoe ze eten en welke invloed dat heeft op lokaal en mondiaal niveau.

 

Mijn huidige engagement binnen Wervel

 

Met de raad van bestuur moeten we zorgen voor een evenwicht tussen betaalde krachten en vrijwilligers, zodat Wervel genoeg beweging maakt en de achterban groeit. Ervoor zorgen dat onze erg geëngageerde teamleden goed omkaderd worden en ondersteunend optreden daar waar nodig. De neuzen in dezelfde richting houden door doordachte beslissingen te nemen wat inhoudelijk werk betreft. En natuurlijk zorgen voor een degelijk financieel management. Kortom de olie zijn in een raderwerk van vrijwilligers en betaalde krachten die samen beweging maken.

 

LEF

 

Onze nieuwe campagne heet LEF. Het staat voor Lokaal, Ecologisch en Fair. Maar ook voor mensen met lef: boeren en consumenten met lef. Durven vragen stellen, geïmplementeerde denkwijzen aan de kaak durven stellen. Mensen mobiliseren en een spreekbuis zijn voor hen die weinig tijd te investeren hebben, bv. landbouwers die vooral met de praktijk moeten bezig zijn om te overleven.

 

Net als het woord WERVEL zelf vind ik het woord LEF een goed gekozen letterwoord. WERVEL = Werkgroep voor een Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw. Zijn landbouw en voeding niet als de wervelkolom van een samenleving? Wervel staat garant voor frisse ideeën, gebracht door een sterke wind waar men eerst een beetje van moet bekomen….

 

Ook LEF is een woord dat past bij deze moedige beweging. Een organisatie waar ik trots op ben en waarvoor ik mij, ondanks een drukke agenda, nog enkele jaren wil inzetten als bestuurslid. Ik zal er me voor altijd verbonden mee voelen, want helpen zorgen voor de landbouw is voor mij een levensdoel.