Ga naar de inhoud

Het hoge woord is eruit, de WTO onderhandelingen in Geneve zijn mislukt. Dat kun je een positieve ontwikkeling vinden (zoals bij het neomarxistische TNI), dat kun je een negatieve ontwikkeling vinden (zoals bij het iets pragmatischere IATP). Feit is dat er op dit moment nog altijd multilaterale handelsverdragen liggen die verre van perfect zijn. Wat de onderhandelingen zouden hebben verandert als het allemaal wel was gelukt kun je horen in de eindverklaring van WTO voorzitter Pascal Lamy.

 

 

Een verslagen Lamy noemt de volgende punten waarover al een akkoord lag. Maar die zijn er nu dus niet gekomen omdat er op andere punten geen overeenstemming was:

  • Een fundamentele afbraak van handelsverstorende subsidies,
  • Verbeterde toegang tot markten voor rundvlees, suiker, ethanol, "tropische producten" en producten waar een importtarieven op liggen
  • afbraak van tariefmuren voor "industriele producten die van belang zijn voor ontwikkelingslanden",
  • Afbraak van importbarrieres in hoogontwikkelde landen ,
  • Een verbod op exportsubsidies, staatsexporteurs en exportkredieten.

De splijtzwam van de onderhandelingen waren de criteria voor het "Special Safeguard Mechanism" (SSM). Dit is een uitzonderingsclausule die stelt dat in geval van drastische prijsdalingen, ontwikkelingslanden hun eigen markt mogen beschermen met importtarieven voor landbouwproducten. De grote voedselexporteurs en de ontwikklingslanden konden het blijbaar niet eens worden over de criteria voor het SSM en de maximale hoogte van tarieven.

 

Update: Eurocommisaris Peter Mandelsson, uw vertegenwoordiger ter plaatse, omschrijft de onderhandelingen als volgt : „Helaas ontmoette een niet tegen te houden kracht een onbeweeglijk object in de onderhandelingskamer”.