Ga naar de inhoud

Mede door de soja-import kon hier een intensieve landbouw ontstaan die niet meer grondgebonden is. Dit is echter een vertekend beeld: de gronden zijn nog steeds nodig, maar bevinden zich nu in overzeese gebieden.

Zo is 16.7 miljoen hectare nodig om enkel de soja te telen die de EU invoert, dit is 5 keer de oppervlakte van België. Eiwitten worden van overzee aangevoerd en de aanvullende energie wordt geleverd door maïs. Vandaar het ontstaan van de monotone en niet erg milieuvriendelijke maïsvelden in Vlaanderen. We hebben de grondgebonden landbouw achter ons gelaten en zijn, bijna zonder het te beseffen, in een industrieel systeem beland. Met de nodige mestproblemen tot gevolg! Heel eenvoudig gesteld komt het er op neer dat grote hoeveelheden eiwitrijke soja via de mest van varkens, kippen en koeien op onze bodem terechtkomen. Nu kunnen we op weinig of geen grond erg veel dieren houden, maar we zitten wel met een mestoverschot, waterlopen met veel te veel nutriënten, algengroei en weinig biologisch leven.

Dus:

  • Europees soja-import: 16.7 miljoen hectare (= 5x opp. België)
  • Belgische veestapel: 500.000 ha (1/3 totale Belgische landbouwoppervlakte)


De gevolgen:

  1. Monotome maisvelden: eiwitten (soja) van overzee, aanvullende energie geleverd door mais.
  2. Mestoverschot: Terwijl de bodem uitgeput geraakt in het Zuiden, kampen wij met een mestoverschot. Nitraten en fosfaten komen in het grondwater terecht en bedreigen de drinkwatervoorziening en het oppervlaktewater
  3. Productie-overschotten & dumping