Het World Agroforestry Centre (vroeger ICRAF) definieert agroforestry als volgt:Agroforestry is een verzamelnaam voor systemen van landgebruik waarbij houtige meerjarige gewassen bewust gebruikt worden op hetzelfde perceel als landbouwgewassen en/of -dieren, door ze ruimtelijk te combineren, na elkaar te laten volgen, ofwel beide. In agroforestrysystemen zijn er zowel ecologische als economische interacties tussen de bomen … Read More
Wervel werkte vier jaar samen met een dertigtal agroforestry-partners uit 17 EU-landen. De opgebouwde ervaringen en innovaties mondden uit in een rijke bron van inspiratie: (Engelstalig) 10 fiches goede praktijken en 46 innovatiefiches. Samen met ILVO Vlaanderen en Bioforum Vlaanderen bundelde Wervel 17 portretten van bioboeren over agroforestry. Het resultaat is de brochure bomen … Read More
Welcome at this important event to mainstream agroforestry! Read the programme and register by November 20th (if you don’t have an EP badge).
Agroof begon in 2013 de reeks CahierDVD, met Aanplant en snoei van bomen in het veld. Wervel vertaalde deze uitgave van 48 pagina’s en 2u40 video. De waardevolle ervaringen en kennis uit Frankrijk zijn in heel Europa toepasbaar. Vanaf zomer 2015 uitgegeven in het Nederlands (waar nodig hertaald naar Vlaams/Nederlandse context).
Op de heuvelflank van de Rodeberg in Westouter is bioboer Rik Delhaye gestart met de aanleg van greppel-bermstructuren langs de hoogtelijnen. Hij installeert op de bermen verschillende etages met telkens een andere teelt: van groenten tot kleinfruit en hoogstamfruit. De greppel-bermstructuren dijken erosie volledig in: nutriënten blijven op het land en de waterberging van het landschap verhoogt, wat aquacultuur mogelijk maakt.
Naar verluidt zou de Europese Commissie een mededeling over grond als natuurlijke hulpbron maken in 2015.
François Ongenaert begon in 1984 op een gangbaar gemengd bedrijf met akkerbouw, groenten, aardbeien en varkens . Na tien jaar was hij even betrokken bij Wervel en schakelde hij om naar bio. François is al twintig jaar bezig met compost, was één van de eersten om niet meer te castreren, en gaf zijn varkens veel ruwvoer: gemaaid gras of grasklaver, onkruid, afval van groenten zoals rodebietenloof, vermalen luzernehooi en zelfs eikels van de bomen op zijn bedrijf. Hij zag daarvan de gevolgen in een verbeterde vleeskwaliteit.
Zoals Wervel in 2009 al waarschuwde: boeren hebben geen schrik van bomen, maar van het beleid. Het feit dat het Agentschap Landbouw & Visserij de 50-bomen-grens deed sneuvelen voor de aanplant van bomenrijen op gras- of akkerland in het kader van agroforestry was dan ook positief. Vlaanderen was daarmee in vergelijking met andere Europese landen zelfs voorloper.
België was bij de 17 landen vertegenwoordigd op de 1ste Europese agroforestry conferentie (Brussel, 9 en 10 oktober). Joris Aertsens deed tijdens de conferentie uit de doeken hoe agroforestry koolstof kan vastleggen mét economische consequenties. Het publiek waardeerde zijn pleidooi voor vergoeding van ecosysteemdiensten. Het werd ook weerhouden voor publicatie in het gerenommeerde vakblad Land Use Policy1.
Agroforestry, het met opzet combineren van de teelt van bomen met die van gewassen of dieren op éénzelfde perceel, is een sleutelelement van voedsel- en energiezekerheid in een onvoorspelbare wereld onder invloed van klimaatverandering en schaarste aan fossiele brandstoffen.